Είδε ο Γεωργάκης τον κόσμο αγριεμένο σκέφτηκε ότι αρχίζουν τα δύσκολα, και αφού κοίταξε την φάτσα του στον καθρέφτη, άρχισε να κάνει μια πρόχειρη ανάδρομη {Λοιπόν έχουμε και λέμε !
καλά μεγάλε είμαι και ο πρώτος! άλλα μάλλον με ματιασανε (εδώ έφτυσε τον εαυτό του,βεβαια θα μπορούσε κάλλιστα να ζητήσει και την βοήθεια του Ελληνικού Λαου.
Είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει Έλληνας που δεν θα ήθελε για μια φορά τουλάχιστον να τον φτύσει έστω και για να μην τον ματιάσει)
Στην οικονομία τα κάναμε μπάχαλο ,όλες μου οι αποφάσεις μπαίνουν στα ρεκόρ Γκίνες και καταρρίπτουν η μια μετά την άλλη τα ρεκόρ αστοχίας, οι συνεργάτες μου είναι χειρότεροι και από κουτσά αλόγα στον ιππόδρομο.
Στα εθνικά θέματα τα έχω καταφέρει έτσι ώστε στην Τουρκία άρχισαν να σκέφτονται να μου δώσουν κανένα Υπουργείο να βγάζω τα απογεύματα το χαρτζιλίκι μου .
Στην ΕΟΚ μόλις γυρίσω την πλάτη μου μου κρεμάνε χαρτιά και γελάνε.
Μόνο αυτοί οι καθώς πρέπει Κύριοι στο ΔΝΤ με έχουν σε κάποια υπόληψη και κάθε φορά που πάω εκεί με κερνάνε και κανένα καφεδάκι η ντονατς γιατί όπως λένε είμαι ο καλύτερος τους πελάτης.
και αυτοί εδώ οι αγροικοι απ έξω κοντεύουν να με φάνε ζωντανό Τσσ! Τσσ! Αχαριστία}
Σκέφτηκε λοιπόν και αποφάσισε να ζητήσει πρώτα συναίνεση από τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων.
Το σκηνικό στήθηκε στο άρπα κόλα οι συναντήσεις έγιναν, οι άλλοι όμως άρχισαν να ζητούν να μπουν στο παιχνίδι και να έχουν μερίδιο στην μοιρασιά.
Αδιέξοδο !
Σηκώθηκε λοιπόν και πήγε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κάρολο τον Παπούλιας να του κλαυτή
Πρόεδρε του είπε οι άλλοι δεν με παίζουν θέλουν μίζα κλπ κλπ .Τι να Κάνω!
Ο Πρόεδρος πάντα σοβαρός και με βαθιά επίγνωση της πραγματικότητας δεδομένου ότι ει χε βγει και στο μπαλκόνι και είχε δει κόσμο από κάτω, του κούνησε το κεφάλι και του συμπαραστάθηκε με την απόλυτη σιωπή του ,όπως κάνει πάντα και με όλους άλλωστε (λάτρης των στίχων μη μιλάς δεν είναι απαραίτητο, μην μιλάς να φύγεις σ ένα τέταρτο)!
κι εδώ νόημα κανένα ,άλλα ο δικός μας φωστήρας!
ΕΛ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ φώναξε στον οδηγό. και για να μην τα πολυλογουμε., το προεδρικό αεροσκάφος έτσι κι αλλιώς νεράκι καίει ξεκίνησε για Αμερική ,να σου τον λοιπόν έξω από το γραφείο της Χίλαρι Κλίντον στην Ουάσιγκτον
Με δάκρυ κορόμηλο, έπεσε στα γόνατα και της λέγει { Οου μαι ντιαρ (το μιλάει καλά το αγγλικό) χελπ μι!}
Μιας και δεν μπορώ να πάω στον Ομπαμα, αυτός ψάχνει τις ρίζες του για να ανακαλύψει αν ήταν μαύρος που ξεβαψε, η άσπρος που πήρε φως στην γέννα.
Είσαι η μόνη μου ελπίδα .
Πες σ αυτούς εκεί στην Ευρώπη να μου δώσουν κάνα Γιούρο γιατί έτσι σκ...α που τα έχω κάνει δεν το γλυτώνω το βρομόξυλο, εγώ μια Ζωή ότι μου λέγατε τα έκανα με το νι και με το σίγμα, πλιζ κι εγώ μέχρι και την Μόνικα θα κάνω στον Μπιλ,ότι θέλεις, έτσι δεν έκανα πάντα.!
Είχε βέβαια και άλλο σενάριο Τζορτζ ,και λέει διάβασα στα whikileeks ότι πριν κάμποσα χρόνια εκεί γύρω στο 1967 ο Πάππους του κολλητού μου του χοντρού ξέρεις από την Ραφήνα σας είχε πάρει τηλέφωνο και σας είχε παρακαλεσει να κάνετε κανένα πραξικοπηματακι αλλά τότε αργήσετε και μας πρόλαβε αυτός ο Παπαδόπουλος, δεν κάνετε τίποτε τώρα να με βοηθήσετε. Τώρα όμως ,όσο προλαβαίνουμε, να μην την πατήσουμε σαν τότε, γιατί τα πράγματα έχουν ξεφύγει.
Εκείνη όλο συμπάθεια τον χτύπησε στον ωμό και του είπε ντοντ γουωρι μαι ντιαρ γουιλ σι,γουιλ σι
και αυτός πήρε τον δρόμο της επιστροφής.
Περιττό να πούμε ότι όταν γύρισε την πλάτη τουριξε ένα φάσκελο ,συνήθης αντιμετώπιση σε κάθε άνθρωπο που ξεπουλάει την χώρα του σε όλες τις εποχές
Έτσι γύρισε πίσω και περιμένουμε τις εξελίξεις, ο Παπούλιας κάτι κατάλαβε και ξαναζηταει σύσκεψη αρχηγών,ο Γεωργάκης παίρνει βαθιές αναπνοές άλλα και εμείς είμαστε έτοιμοι να σας αλλάξουμε τον αδόξαστο παλιοκαθηκια, γιατί και μνήμη έχουμε, και μυαλό, και δεν υπάρχει περίπτωση να σας την χαρίσουμε
.Σε κανέναν
Το Νέο Γουδί θα έχει μέγεθος Ολυμπιακού Σταδίου
Μια παραποιημένη ιστορία της όποιας τα πρόσωπα
δεν μπορώ με σιγουριά να πω ότι είναι φανταστικά
και ότι ουδεμιά σχέση έχουν με γνωστά και μη εξαιρετέα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου