Η ΚΑΤΑΡΑ

ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΛΕΚΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ: ''ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ''

Τα 'μαθες μπαμπω, τ' ακουσες τα τελευταια νεα;
Λενε να μου την κοψουνε, αν μεινουμε παρεα.

Και μ' εβαλαν σε συλλογια, να παρ' ευχη να παρει.
Να μεινουμε ή οχι πια εμεις οι δυο
ζευγαρι;

-Φτανει καημενε, γουλισα μ΄αυτα τα χωρατα σου!
-Μπαμπω, θα μου την κοψουνε σου λεω, αφουγκρασου!

-Γιατι να σου την κοψουνε, αφου ζημια δεν κανει.
-Τι σου χρειαζονται οι δυο, -μου λεν', -η μια σου φτανει.

-Τι δυο μου λες; Τρελαθηκες; Σου 'χει φυτρωσει κι αλλη;!
Κι εγω δεν ξερω τιποτα...Μιλα μου βρε Μιχαλη!

-Δυο ειναι, δυο, Κωνσταντω μου...Δικη μου και δικη σου.
-Ασε με μενα ωρ' χουφταλο και ψαξε το βρακι σου!

-Για τις συνταξεις του ΟΓΑ σου λεω μωρ' ξεκουτιαρα.
Σαστισε η μπαμπω και βαρια, ξεστομησε καταρα:

-Οποιος τις κοψει, συριζα ολα να του κοπουνε,
Ολα να του στεγνωσουνε, ολα να του σαπουνε!

Να μεινει σαν το κουτσουρο, σε μι' ακρη πεταμενος
Να τονε βλεπουν και να λεν: Ειναι καταραμενος!